پول سفر را از کجا بياوريم؟

اجازه ندهيد پول که بهانه‌اي پيش پا افتاده‌اي است، جلو سفر رفتن را بگيرد. اولين دغدغه پول نيست، بلکه تعيين زمان قطعي و دقيق براي شروع سفر است اما سوال خيلي‌ها اين است؛ پول سفر را از کجا بياوريم؟»
خبرگزاري ايسنا: اجازه ندهيد پول که بهانه‌اي پيش پا افتاده‌اي است، جلو سفر رفتن را بگيرد. اولين دغدغه پول نيست، بلکه تعيين زمان قطعي و دقيق براي شروع سفر است اما سوال خيلي‌ها اين است؛ پول سفر را از کجا بياوريم؟»

«رضا پاکروان»، ماجراجو و مستندسازي است که دو رکورد جهاني «عبور از ساهارا در آفريقا با دوچرخه» و «سريع‌ترين مسافرت با دوچرخه از دايره‌ي قطب شمال تا کيپ‌تاون (حدود ?? هزار کيلومتر سفر بدون پشتيبان در ??? روز) » را در کارنامه خود ثبت کرده است. او طول صحراي پاتاگونيا در آمريکاي جنوبي را پياده طي کرده و از مدار آناپوريا در هيمالياي نپال گذشته و درحالي‌که دوچرخه‌اش را حمل مي‌کرده، قله‌ي سبلان در ايران را هم فتح کرده است.

پول سفر را از کجا بياوريم؟

به اعتقاد اين ماجراجو که جزو ?? مرد پر سفر دنيا شناخته شده، نه تنها پول، بلکه ويزا، خانواده، بچه‌دار شدن، بهداشت ضعيف يک منطقه و حتي ناامني، هيچ کدام مانع سفر نمي‌تواند باشد. او باور دارد که يک مسافر هيچ‌وقت گرسنه و يا در خيابان نمي‌ماند.

پاکروان تا چند سال پيش يک تحليل‌گر اقتصادي بود که در بازار بورس لندن کار مي‌کرد اما در اقدامي جسورانه زندگي خود را دگرگون کرد. او اکنون ماجراجويي است که از سفرهاي و تجربه‌هايش نيز براي نشنال جئوگرافي و ديگر شبکه‌هاي تلويزيوني، ‌ مستند مي‌سازد.

اين ماجراجوي رکوددار در کارگاه راهنماي عملي براي سفر که همزمان با گردهمايي «از صفر تا سفر» در تهران برگزار شد، روي نقطه ضعفي دست گذاشت که مانع خيلي‌ها براي ماجراجويي و سفر رفتن است؛ پول.

پاکروان با طرح اين پرسش که پول سفر را از کجا بايد آورد؟ گفت: معمولا دو راه براي جمع کردن پولِ سفر وجود؛ يا بايد خيلي پولدار باشيد و جزو افراد پردرآمد جامعه که در اين صورت وقت کافي براي سفر رفتن نداريد و يا اين‌که در زندگي روزانه خيلي کم‌خرج باشيد.

هرچند او شيوه‌هاي ديگري مثل گرفتن اسپانسر براي سفر، ‌انجام کارهاي داوطلبانه در مقصد يا درآمدزايي از راه توليد محصولات دست‌ساز در حين مسافرت را به عنوان راه‌کارهاي پيشنهادي براي تامين پولِ مورد نياز سفر مطرح کرد، اما سخنان خود را با تمرکز بر کمتر خرج کردن ادامه داد و گفت: بعضي‌ها واقعا پول اضافي براي سفر ندارند اما عده‌اي هستند که فکر مي‌کنند پول ندارند. در زمان پدران ما، شايد مهمترين مساله پول بود اما در دنياي جديد آنچه بيشتر از پول اهميت دارد زمان است، چيزي که نمي‌توانيد به خود برگردانيد.

اين ماجراجو ادامه داد: يک چلوکباب معمولي ? هزار تومان قيمت دارد و اگر با خانواده بخواهيد يک روز جمعه چلوکباب بخوريد، دست‌کم ?? هزار تومان که معادل ? دلار مي‌شود، بايد خرج کنيد. اگر هزينه‌ي يک قهوه، يک کيک و اسنپ (تاکسي براي رفت و آمد) هم در نظر بگيريد، ?? دلار بايد خرج کنيد که دقيقا معادل يک روز کوله‌گردي در هندوستان يا يک روز کمپينگ در تانزانيا مي‌شود. حساب کنيد اگر هفت تا از اين روز جمعه‌ها، ?? دلار ذخيره کنيم، يک هفته مي‌توانيم به مناطق جالب و ارزان سفر کنيم.

پاکروان سپس گفت: کيف گوچي و لباس مي‌تواند منتظر ما باشد اما زماني که از دست رفته ديگر به ما برنمي‌گردد و اين موضوع خيلي مهمي است که بايد توجه کنيم.

او بيان کرد: البته که خرج کردن يک موضوع شخصي است اما مي‌توانيد يک قلک کوچک داشته باشيد و بودجه سفر مورد نظرتان را هرچند وقت يک‌بار کنار بگذاريد، پولي که مي‌خواهيد خيلي زود جمع مي‌شود.

اين رکورددار گينس گفت: اگر مي‌خواهيد به سفر برويد، بايد باور داشته باشيد پول، آخرين فاکتوري است که بايد به آن فکر کنيد.اگر زمان سفرتان را روي تقويم تعيين کنيد و در راستاي آن حرکت کنيد، پولي که مي‌خواهيد حتما فراهم خواهد شد و آن سفر حتما انجام مي‌شود.

او سپس از تجربه‌هاي شخصي خودش گفت: زماني که از دانشگاه فارغ‌التحصيل شدم، کاري نداشتم اما واقعا دوست داشتم به سفر بروم، براي همين شب‌ها شيفت کار مي‌کردم، گاهي تا ۳ بامداد سرِ کار بودم تا اين‌که ??? دلار پس‌انداز کردم که با ??? دلار آن، بليت قطار خريدم که از بيشتر کشورهاي اروپايي گذر مي‌کرد. با ??? دلار باقي مانده هم يک ماه در اروپا زندگي کردم. خيلي بودجه‌ي کمي است، براي همين شب‌ها در قطار مي‌خوابيدم و روزها به هر شهري که مي‌رسيدم، مي‌گشتم و از سوپرمارکت مواد غذايي مي‌خريدم و براي خودم غذا درست مي‌کردم. اگر پول مانع مي‌شد، اين تجربه را هيچ‌وقت به‌دست نمي‌آوردم.

وي همچنين به تجربه‌ي سفرش به کشور نپال با ??? دلار اشاره کرد و گفت:‌ براي جمع کردن اين پول، دوباره شيف کاري گرفتم و موفق شدم سه هفته در نپال دوچرخه سواري کنم، ??? دلار از پولي که جمع کردم خرج بليت هواپيما شد و با ??? دلار ديگر سه هفته اين کشور را گشتم. در اين مدت در چادر مي‌خوابيدم، با دوچرخه تردد مي‌کردم و به رستوران توريست‌ها نمي‌رفتم و غذاي ارزان مي‌خوردم.

اين مستندساز اضافه کرد: وقتي از سفر برگرديد، آنچه در يادتان مي‌ماند، غذا يا هتل نيست، بلکه تجربه‌اي است که در لحظه ديدار با مردم محلي آن منطقه به‌دست آورديد، بالاخره به خانه خودتان برمي‌گرديد و غذاي خوب مي‌خوريد. نبايد در سفر اين‌ها را دغدغه و بهانه کنيد.

او همچنين به هزينه پايين سفر در ايران و بويژه شهرهاي جنوبي اشاره و پيشنهاد کرد: بهتر است براي پيدا کردن جسارت و جرأت، سفر کردن را از داخل کشور شروع کنيد.

پاکروان که در جمع بلاگرهاي سفر، کوله‌گردها، هيچ‌هايکرها و ماجراجوها سخن مي‌گفت، در پاسخ به اين نکته که ويزا و نداشتن ارتباط هوايي مستقيم بين ايران و بيشتر کشورها، فاکتور پول را تحت تاثير قرار مي‌دهد و ??? دلار به هيچ وجه کفاف سفر ايراني‌ها را نمي‌دهد، گفت: پاسپورت ايراني من هم مُهرهاي قرمز زيادي دارد. آن موقع که ايران زندگي مي‌کردم، ساعت‌ها و بارها در صف سفارتخانه‌ها مي‌ايستادم، چون مي‌خواستم اين کار را حتما به سرانجام برسانم. اين چيزها بهانه است. فقط براي اين‌که قدم اول را برنداريم.

وي افزود: اگر از مدت‌ها قبل براي سفر برنامه‌ريزي و پول ذخيره شود ـ موضوعي که بيشتر ايراني‌ها با آن مشکل دارند، چون در فرهنگ ما، آينده‌نگري وجود ندارد ـ مي‌توانيد سفري که مي‌خواهيد انجام دهيد. مطمئن باشيد، پول آن و حتي ويزا تامين مي‌شود.

اين ماجراجو اضافه کرد: اگر براي گرفتن ويزا به پول نياز داريد، آن را ذخيره کنيد، به جاي وقت‌گذراني با دوستان در روز تعطيل، يک شيفت اضافه کار کنيد، اگر به سفر علاقه داريد، چرا اضافه کار نکنيد؟

پاکروان، ايده‌ي گرفتن وام براي سفر را مردود دانست و افزود: اين کار به هيچ وجه درست نيست، چرا خودتان را در قرض بندازيد و به سفر برويد؛ آن هم وقتي جوان هستيد و مي‌توانيد کار کنيد.